مدت های مدیدی بود که ذهنم درگیر سوالات فراوانی بود که یعنی چی حجرالاسود سنگی بهشتی و دست خدا بر زمین است؟ مگر بهشت و دوزخی اقامه شده که جسمی با ماهیت فیزیکی به دست اولاد آدم به امانت سپرده شده است؟ حجرالاسود به چه دلیل میان ماست؟ خدای آسمان و زمین از این سمبل گرایی چه هدفی را دنبال می کند؟ قطعه ای از بهشت بر روی زمین یعنی چه؟

آن چیزی که نویسنده را موظف و مکلف به نوشتن درباره این شهید نموده است گمنامی فوق العاده زیاد این معلم شهید، در کتابت تاریخ هشت سال دفاع مقدس می باشد. سابقه درخشان نه سال دفاع و حضور مستمر و پر شور در جبهه های جنگ، و شهادت در روزهای پایانی جنگ آن هم در شلمچه، داغ حسرتی غریب را بر تارک تاریخ این سرزمین بجا گذاشته است. گنجینه ی گرانبهایی از خاطرات انقلاب و سقوط خرمشهر و جنگ تحمیلی که متاسفانه در مناسبت های مختلف حتی از این بزرگوار نامی هم برده نمی شود.

بی شک نوشتن از عزیزی که اختلاف سنی زیادی با نویسنده داشت، بسیار سخت می باشد و حتماً در بیان بسیاری از مطالب اجحافی بزرگ، کاملاً قابل لمس می باشد.

نگاتیوهای بسیار کمرنگی از شخصیت والا و بالای او درتاریکخانه ذهن من همچنان برجسته حک می باشد. آخرین تصویرهای رنگ و رو رفته و غبار بعد زمان گرفته ای، که ذهنم را همچون اسپندی در آتشدان به بالا و پایین پرتاب می کند و بوی خوشش تمام ظرف وجودم را مالامال شوقی از دست رفته می کند، به زمانی باز میگردد که بچه محصلی بودم چهارم و پنجم ابتدایی در سال های پنجاه هشت و پنجاه و نه.

منزل ما در خرمشهر بر خیابان نقدی بود سمت چپ به فلکه الله (آتش نشانی سابق) و سمت راست منتهی به شط می شد. سمت چپ منزل ما خانواده شهیدان مرادی ساکن بودند. شهید بهروز مرادی شیر مردی با خانواده ای اصالتاً اصفهانی و مذهبی. جوانی رعنا و بلند قامت با چشمانی به رنگ آسمان که هنگام صحبت کردن کلمه ر آن می زد. در روزهای ابتدا جنگ پدرش قربانعلی، در شهر و توسط خمپاره های دشمن بعثی و چند سال بعد برادرش فرزاد در شکست حصر آبادان به شهادت رسیدند.

چند ماه پس از به ثمر رسیدن نهال جمهوری اسلامی و ماهها قبل از شروع رسمی جنگ تحمیلی در پی درگیری های جسته و گریخته مرزی ، او در دفع این تجاوزات به همراه دیگر جوانان برومند شهر نقش فعالی داشت و بی شک جزء معدود تک ستاره های گمنام و درخشان فرماندهان آسمان تاریخ هشت سال دفاع مقدس می باشد.

با تحریکات رژیم بعثی، پس از بمبگذاری های فراوان در نقاط مختلف شلوغ شهر مثل بازار سیف، بازار صفا، حمله به بانک ها و پمپ بنزین و دفاتر اداری و سلب کامل امنیت شهر توسط تجزیه طلب های خلق عرب، جزء جوانان نقاب پوشی بود که در سرکوبی این فتنه ها نقش بسزایی داشت. در تایید اهداف انقلاب و اعتراض به دخالت های کشور عراق در ناامنی های مستمر شهر، در مسجد جامع تجمعی صورت پذیرفته بود که آن روز بهروز را دیدم و گفت کجا می روی گفتم مسجد جامع گفت پس این اعلامیه ها را بگیر و آنجا پخش کن. اعلامیه ها از طرف آموزش و پرورش خرمشهر بود که بهروز آنها را توسط ماشین های قدیمی تایپ کرده بود. آنها را گرفتم و بین تظاهرات کنندگان مقابل مسجد جامع پخش کردم.

زیبا نویس ماهری بود که هنوز نقش پارچه نوشته های انقلابی او را که بر پیشانی خیابان نقدی آذین بسته می شد را بخوبی بیاد دارم.عکسی که او را در حال نوشتن تابلوی مشهور " به خرمشهر خوش آمدید جمعیت سی و شش میلیون نفر" یکی از به یاد ماندنی ترین و زیباترین عکسهای به یادگار گذاشته از هشت سال دفاع مقدس می باشد.

او که در سخنرانی های انتقادی اش به ابوذر اقتدا کرده بود، فریاد می زد سکوت نمی کنیم مگر اینکه با همین چفیه ها ما را خفه کنید.

پرنده مهاجری بود که در کوچ از این دیار به یقین رسیده بود و اندک تعلق خاطری به دنیای دنی از خود نشان نمی داد. اصرار زیاد خانواده بر متاهل شدنش اندکی او را نرم کرده بود و با خانواده عازم بودند که در بین راه متواری شد.

بی شک در صورت زنده بودن صدها کتاب از رزم دلیر مردان شهر در جلوگیری از سقوط خرمشهر و باز پس گیری آن مطلب برای بیان داشت. او که بالهایش به بال فرشتگانی همچون محمد جهان آرا و منصور گلی و صدها شهید غریب آن دیار گره خورده، یقیناً نامشان در طومار ماه منیر بنی هاشم ثبت و ضبط است.

و او که در آرامستان جنت آباد خرمشهر به آرامشی ابدی فرورفته است، مزارش سرمه گاه فرشتگان است.

...و اینک محشری بر پاست و من مانده ام و من، تنهای تنها، لخت و عریان میان خیل شهیدان.

عباس